چطور به احساسات دانش‌آموزان توجه کنیم ؟
همه چیز از یه زنگ تفریح شروع شد.
معلم کلاس چهارم با عجله داشت دفتر نمره ها رو توی دفتر می‌نوشت. یکی از بچه‌ها اومد جلو، با چشم‌هایی که پر از اشک بود ولی چیزی نمی‌گفت. فقط ایستاد. معلم گفت: «چی شده؟ بگو سریع !»
و بچه فقط گفت: «هیچی، ببخشید.» و برگشت سر جاش.
اونجا بود که معلم فهمید، بعضی احساس‌ها رو نمیشه با نمره مدیریت کرد.
بعضی وقتا بچه‌ها فقط یک نگاه امن می‌خوان. یا کسی که بلد باشه بشنوه، حتی اگه بچه چیزی نگه.
همین الان آزمون رو بزن و تیپ شخصیتی معلمی ات رو کشف کن !
احساسات نسل آلفا را جدی بگیریم
دانش آموزان امروز با دنیایی بزرگ میشن که توش حرف زدن از احساس دیگه تابو نیست. اونا بلد شدن تو ۷ سالگی فرق بین اضطراب و خجالت رو بفهمن. اما اگه ما معلم‌ها هنوز دنبال ساکت کردن بچه‌ایم که گریه می‌کنه یا اخم می‌کنه، یعنی داریم از نسل جا می‌مونیم.
نسل آلفا و بعدش بتا، دنبال شنیده شدن، دیده شدن، و درک شدنه. اونا دنبال جواب نیستن، دنبال توجه ان.
نگاه ساختارمند به احساسات یعنی چی ؟
یعنی احساسات رو هم می‌تونیم یاد بدیم، تمرین بدیم، و هدایت کنیم. همونطور که جدول ضرب رو با تمرین یاد میدن، همدلی و کنترل خشم هم می‌تونه آموزش داده بشه.
ما می‌تونیم به جای اینکه بگیم: « الان وقت احساساتی شدن نیست » بگیم:
« بیا الان باهمدیگه برای این احساست اسم بزاریم. ناراحتیه؟ دلتنگیه؟ عصبی شدنه ؟ »
وقتی معلم، احساس رو نام‌گذاری می‌کنه، یعنی اون رو به رسمیت می‌شناسه. این، اولین قدم تربیته.
چطور توجه به احساسات رو در کلاس اجرا کنیم ؟
گوش دادن بدون قضاوت : یعنی گاهی لازم نیست هیچ نصیحتی بکنیم. فقط بشنویم.
داشتن «دماسنج احساسی» کلاس : اول هر هفته، از بچه‌ها بخوای حسشون رو با رنگ یا شکل نشون بدن. مثلا یه نوار رنگی بزنن روی برگه‌ای که آبی یعنی بی‌حال، سبز یعنی خوبم، قرمز یعنی عصبانی‌ام.
وقت خلوت دو نفره با معلم : اگه بتونی برای هر بچه حداقل ماهی یه بار، ۵ دقیقه وقت بذاری فقط برای حرف زدن، تأثیرش چند برابر هر آموزشیه.
فعالیت‌های احساسی خلاقانه : مثلاً توی زنگ هنر ازشون بخوای که امروز چه احساسی داشتن رو بکشن.
معلم، تنظیم‌گر احساسات کلاس
تو فقط یک آموزش‌دهنده نیستی. تو مدل ذهنی یک نسل هستی.
وقتی بچه ها ببینن تو وقتی عصبی می‌شی، نفس عمیق می‌کشی و آروم صحبت می‌کنی، اونا هم یاد می‌گیرن.
پادکست ترم صفر، جایی برای گفت‌وگو درباره معلمی، آموزش و دنیای دانش‌آموزی است. اگر به تربیت، یادگیری و دغدغه‌های آموزشی علاقه‌مندید، شنیدن این پادکست را از دست ندهید.
همین حالا اپیزود های ترم صفر را گوش دهید و با ما همراه باشید !
برای اطلاع از پادکست و یا اینکه کجا بشنوید روی دکمه زیر کلیک کنید .
پیشنهادی برای شروع از فردا :
فردا تو کلاس، اگه دیدی دانش‌آموزی بی‌حال یا خسته است، نپرس « چرا این‌جوری‌ای ؟ »
فقط بپرس: « امروز حالت چطوره ؟ دوست داری حرف بزنی ؟ »
همین سؤال ساده، می‌تونه دنیای یه بچه رو بهتر کنه.
وبلاگ های بیشتر :
در این مقاله، معلمان یاد می‌گیرند چگونه بین اقتدار و همدلی تعادل برقرار کنند و صمیمانه با داشن آموزان رفتار کنند.
در این مقاله با شیوه‌های یادگیری نسل آلفا آشنا می‌شوید؛ نسلی که نیاز دارد آموزش برایش شخصی‌سازی، تعاملی و معنادار باشد.
این مقاله به معلمان نشان می‌دهد چطور از تکنولوژی هایی مثل ویدیو، اسلاید و بازی در کلاس استفاده کنند و تدریس را جذاب‌تر بسازند.
در این مقاله، فعالیت‌هایی خلاقانه برای معلمان سنتی معرفی می‌شود که با کمک آن‌ها می‌توان کلاس‌هایی شاد، پویا و در عین حال منظم داشت.
خلاصه کتاب های بیشتر :
خلاصه‌ای از کتاب کاش معلمم میدانست؛ روایت‌هایی واقعی از کلاس درس که نشان می‌دهند دانش‌آموزان چه نیازهایی دارند.
خلاصه‌ی مدرسه خلاق نوشته کن رابینسون؛ نگاهی نو به آموزش، خلاقیت و آینده یادگیری. اگر به تحول در نظام آموزشی علاقه‌مندید این را بخوانید.
مروری خلاصه و مفید بر کتاب تفکر سریع و آهسته؛ با دو سیستم ذهنی تصمیم‌گیری آشنا شوید و خطاهای شناختی را بهتر بشناسید.
خلاصه ای از کتاب مدرسه کیفی نوشته ویلیام گلاسر؛ نگاهی نو به آموزش، انگیزه درونی، و ساختن مدارسی با کیفیت واقعی برای یادگیری بهتر.
ترم صفر رو همین الان تو یوتیوب دنبال کن !
